اختلال  دوقطبی چیست ؟

اختلالات خلقی ،افرادی  رو توصیف کمی کند که در تنظیم خلق دچار مشکل جدی هستند .

دو نوع خلق اصلی که در اختلالات خلقی وجود داردند ،عبارتند از :
مانیا یا همان شیدایی که اغلب با احساسات شدید ،نامعقول و برانگیختگی مشخص می شود و افسردگی که معمولا احساس های غم و اندوهگینی را شامل می شود .
اگر بیمار اختلال دوقطبی فقط به دوره های افسردگی اساسی دچار شود ،اصطلاحا به آن اختلال یک قطبی می گویند .
و اگر بیمار هم افسردگی اساسی و هم دوره های مانیا داشته باشد یا فقط دوره های شیدایی تجربه کند به آن اختلال دوقطبی می گویند .
بدین ترتیب اختلالات خلقی را می توان در دو گروه عمده تقسیم می کنیم :
گروه اول که خلق افسرده وجه مشخصه آنان است و اختلالات افسردگی نام دارد ،این گروه بخش عمده ی اختلالات خلقی رو تشکیل می  دهند .

گروه اول از اختلال دوقطبی  این است که این افراد بعد از دوره ی مانیا وارد دوره ی افسردگی اساسی می شود .

برای تشخیص علائم مانیا علائم باید حداقل یک هفته طول بکشد وهمچون افسردگی اساسی و اسکیزوفرنی و پیگیری جدی درمان و بستری باید در دستور کار  قرار بگیرد که البته با یک مشاوره ی ساده  قبل از بحرانی شدن علائم می توان پیشگیری کرد .

ملاک  های تشخیص دوره های شیدایی :

1- عزت نفس کاذب یا بزرگ منشی 

2-کاهش نیاز به خواب 

3-پرش فکر یا تجربه ذهنی 

4- پر حرف تر از معمول و یا فشار برای ادامه ی صحبت 

5-افزایش فعالیت های هدفمند چه اجتماعی چه جنسی 

6- جا به جایی های سریع در خلق در ظرف مدت کوتاه 

7-حواس پرتی در سانسور کردن محرک های بیرونی 

اختلال دوقطبی نوع دوم:

اختلال دو قطبی نوع دوم وجود دور هایی از افسردگی و هیپومانیای خفیف در یک اختلال  واحد است .

هیپومانیا علائم خفیف مانیا رو نشان می دهد و الزامی به بستری کردن وجود ندارد .

ملاک های تشخیص 

1-داشتن حداقل یک دوره هیپومانیا و یک دوره ی افسردگی 

2- هرگز یک دوره مانیک وجود نداشته 

3- سایر اختلالات روانی توجیه بهتری برای دوره ها نباشد 

4- اختلال در عملکرد اجتماعی شغلی و سایرزمینه های زندگی

خطر خودکشی در اختلال دوقطبی نوع دوم بیشتر است .