هیجان های خودآگاه چیست ؟

شرم ،احساس گناه ،خجالت ،و غرور ،اعضای خانواده  هیجان های خودآگاه را تشکیل می دهند  که همگی یک ویژگی اصلی خود سنجی و خود انعکاسی دارند  واین هیجان ها اساسا به خود مربوط می شوند .

هیجان های خودآگاه به عنوان هیجان های مرکب و ثانویه در مراحل بعدی زندگی شکل می گیرند و برخلاف هیجان های نخستین خشم وترس ولذت که در اوایل زندگی ظاهر می شوند .

یک خود شناخته شده شرط لازم برای هیجان های شرم ،احساس گناه  و خجالت و غرور است .

تفاوت های اصلی شرم و احساس گناه :

دو تمایز اساسی شرم  واحساس گناه عبارتند از تمرکز بر ملا عام بودن یا خصوصی بودن و تمرکز بر خود و رفتار 

شرم به عنوان یک هیجان علنی تر از احساس گناه تلقی می شود .

که به خاطر نقص ها یا گناهانی است که با نارضایتی دیگران همره بوده و در معرض دید عموم انجام شده است .

در حالی که احساس گناه بیشتر تجربه خصوصی است که از عذاب وجدان برمی خیزد .

شرم معمولا به این علت است که مردم ضعیف یا شکست شخصی را می بینند ، در حالی که احساس گناه به دلیل چیزی راست که در درون می ماند و هیچ کس دیگری از 

ان گناه تخطی نمی کند و به طبع آن عمل غیر اخلاقی با خبر نمی شوند .

شرم شامل یک ارزیابی از خود به صورت کلی است ولی احساس گناه شامل ارزیابی منفی از یک رفتار خاص است .

در مقابل ،احساس گناه یک تجربه ی کمتر مخرب است  زیرا در مورد یک رفتار خاص است تا همه خود .

احساس گناه مردم را به سوی اعمال سودمند تر و سازنده تر جهت می دهد .

در حالی که شرم مردم را به جدایی ،فصله گرفتن ،و دفاع سوق می دهد .

شف ، گفته است که شرم اجتماعی ترین هیجان است .

کرایز شرم را به سه عامل به هم وابسته  می داند :

 

1- اسناد به دیگران 

 

2-تطبیق قضاوت  از رفتار و ادراک  خویش با قضاوت دیگران 

 

3-جنبه هایی از خود که قضاوت می شود .

و زمان شکل گیری معیار های اخلاقی انسان ها بع از 15 ماهگی می باشد .

و مشاوره ی روانشناسی می تواند به افرادی که احساس شرم یا احساس گناه دارند کمک های بسیاری کنند که بتوانند خود خود را تقویت کنند و با این احساس ها کنار بیایند .