چطور اختلالات روانی را ارزیابی می کنند ؟

 

ارزیابی روشی است که به موجب آن ،متخصص بالینی ،فرد را بر حسب عوامل روانی ،جسمانی و اجتماعی که بیشترین تاثیر را بر عملکرد شخص دارد ،مورد سنجش قرار می دهد .

ارزیابی شیوه های مختلف جمع آوری اطلاعات بسیار از گذشته و زمان حال است .

و شیوه های عمده ی ارزیابی رفتار در موقعیت های بالینی :

مصاحبه ،معاینه وضعیت روانی ،آزمون های روان شناختی ،مشاهده ی رفتاری  وارزیابی سیستم فیزیولوژی.

مصاحبه ی بالینی : رایج ترین شیوه ارزیابی است که برای شناختن درمان و ماهیت مشکلات فعلی ،تاریخچه و ،آرزوهای او ،استفاده می شود .

مصاحبه ی ارزیابی از یک رشته سوال هایی تشکلیل می شود  که در تعامل رو در رو پرسیده می شود .

مصاحب ها دو نوع هستند :سنجشی و درمانی 

هدف مصاحبه ی سنجشی جمع آوری اطلاعات و ارزیابی رفتار است .

و هدف مصاحبه ی درمانی انتخاب شیوه ی درمان بر حسب نوع اختلال است .

معایب مصاحبه های تشخیصی :

1-انجام بسیاری از مصاحبه ها ی تشخیصی بسیار زمان بر است .

2- بعضی از متخصصان معتقد هستند که مصاحبه های تشخیصی بسیار ساختار یافته ، انعطاف ناپذیرند و این باعث  آسیب به رابطه ی مراجع و درمانگر می شود .

3-هیچ مصاحبه ای وجود ندارد که بتوتند توانایی تشخیص همه ی ملاک ها را داشته باشد .

آزمون های شخصیت:

آزمون های شخصیت یک نوع دیگر از ابزار های تشخیصی هستند که مکمل آزمون های بالینی وتشخیصی می شوند .

و برای آگاهی از افکار ،رفتارها ، هیجان ها ،بسیار کارآمد هستند و می توان آزمون هایر شخصیت را به دو نوع آزمون های عینی و فرافکن تقسیم کرد .

عینی مانند پرسش نامه های خود سنجی استاندارد شده ، که آزمودنی به طور مستقل به آنها پاسخ می دهد  و آزمون فرافکن مانند :آزمون روشاخ که از لکه های جوهر برای تشخیص هیجانات ورفتار و 

طرز فکر استفاده می شود .

و همچنین نوع دیگر از آزمون های فرافکن آزمون اندریافت موضوع  است که به جای لکه های جوهر از عکس های سیاه وسفید  استفاده می شود .